Göz içine ilacın doğrudan ulaşmasını sağlamak amacıyla vitreus içine yapılan enjeksiyonlar intravitreal (göz içi) enjeksiyonları olarak isimlendirilir.

Vitreus içine ilaç uygulamalarının önemli avantajları vardır. Çok düşük dozda verilen intravitreal ilaç bile istenilen dokuya hızla ulaşır. Uygulama göz içine yapıldığından vücudun diğer dokularına bir yan etki gösterme oranı çok düşüktür. Çünkü uygulanan miktar hem çok az hem de göz içine uygulanan ilaçların kan dolaşımına geçme oranları çok düşüktür. Hastaların büyük bir kısmı gözünün içine iğne yapılması teriminden çok korkar ve çekinirler. Aslında enjeksiyon birkaç saniye sürer ve çok ince iğnelerle yapıldığı için ağrı vermez.

Uygulama dokularda uyuşma sağlanması için lokal anestezik damla uygulamasıyla başlar. Enjeksiyon yerine ince bir iğneyle az miktarda anestezik ilaç uygulanır. Daha sonra da ilaç enjeksiyonu yapılır. Bu işlemin en önemli riski çok nadir olarak gelişen göz içi enfeksiyonudur (endoftalmi). Enfeksiyon riskini azaltmak için enjeksiyonun steril şartlarda yapılması çok önemlidir. Bu nedenle göz ve çevresi antiseptik bir solüsyonla temizlenir ve gerekli hazırlıklar tamamlanır. Daha sonra ilaç uygun şekilde gözün beyaz kısmından (sklera) göz içine enjekte edilir. Enfeksiyon riskini ortadan kaldırmak için antibiyotikli göz damlaları işlem sonrasında bir süre uygulanır. Nadiren geçici göz içi basıncı yükselmesi gelişebilir ve bu nedenle tedavi vermek gerekebilir.

İntravitreal enjeksiyonlar günümüzde en çok yaş tip yaşa bağlı maküla dejenerasyonunu (sarı nokta hastalığı)  tedavi etmek için kullanılır. Bu hastalıkta sarı noktada (maküla) oluşan anormal damarların kurutulması amacı ile göz içine anti-VEGF olarak isimlendirdiğimiz ilaçlar enjekte edilir. Ayrıca şeker hastalığı, retina toplar damar tıkanıklıklarına bağlı gelişen sarı noktada su toplanması (maküla ödemi) ve endoftalmi gibi ağır göz içi enfeksiyonlarının tedavisinde de göz için ilaç enjeksiyonları uygulanabilmekte ve tedavi edici etkili sonuçlar elde edilebilmektedir.